Jeomanyetik Fırtınalar ve Güneş’in Etkileri
Son zamanlarda, giderek artan sıklıkta karşılaştığımız jeomanyetik fırtınalar, Güneş’in döngüsünün maksimum noktasına yaklaştığını gösteriyor. Yıldızımızın aktivitesinin artmasıyla birlikte, Güneş Sistemi’ne koronal kütle atımı (CME) şeklinde daha fazla yüklü parçacık yayılmakta. Bu olayların en sonuncusu, 15 ve 16 Ağustos tarihlerinde Dünya’ya çarparak etkisini gösterdi.
Dünya’ya çarpan yüklü parçacıkların artışı, jeomanyetik bir fırtınanın meydana gelmesine sebep oldu. ABD Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi’nin Uzay Hava Tahmin Merkezi, bu süreçte güçlü bir fırtına ile birlikte, devam eden akışın neden olduğu daha ılımlı bir fırtına yaşandığını bildirdi. Geçtiğimiz günlerde, CME’nin öncesinde harekete geçen yüksek hızlı koronal akıntının etkisiyle küçük bir fırtına da gözlemlendi.
Uzay Hava Tahmin Merkezi’nin yaptığı açıklamada, “G3 [güçlü] bir fırtınanın teknolojimiz üzerindeki etkileri genellikle minimum düzeydedir. Bununla birlikte, bir G3 fırtınası, aurora’nın normal kutup yerleşiminden uzaklaşma potansiyeline sahiptir ve diğer faktörler bir araya gelirse, aurora Pennsylvania, Iowa’nın kuzeyinden Oregon’a kadar olan bölgelerde görülebilir.” ifadelerine yer verildi.
İskandinavya’da gün batımından hemen sonra ve Kuzey Amerika’da gecenin ilerleyen saatlerinde, farklı aktivite dalgaları Dünya’nın manyetosferini “yıkayarak” auroral aktivitenin zirveye ulaşmasına sebep oldu. Bu durum, gözlemciler için muazzam bir görsel şölen sundu ve birçok kişi bu eşsiz doğa olayını görmek üzere dışarı çıktı.
