Kitum Mağarası: Doğanın Gizemli Tehlikesi
Kenya’da, tuz bulmak amacıyla fillerin sıkça ziyaret ettiği Kitum Mağarası, insanoğlunun karşılaştığı en tehlikeli patojenlerin bazılarına ev sahipliği yapmaktadır. Bu durum, mağarayı bir sonraki pandeminin çıkabileceği potansiyel yerlerden biri haline getiriyor.
1980 yılında, Kenya’nın Elgon Dağı Milli Parkı’nın kalbinde bulunan bu sönmüş volkanik yapının derinliklerine inen bir Fransız mühendis, vücut eriten Marburg virüsüne yakalandı ve kısa bir süre sonra Nairobi’deki bir hastanede hayatını kaybetti. Bu trajik olayın üzerinden yedi yıl geçtikten sonra, ailesiyle birlikte tatile çıkan Danimarkalı bir çocuk, şu anda Ravn virüsü olarak bilinen benzer bir hemorajik virüs nedeniyle Kitum Mağarası’nın bir başka kurbanı oldu.
Bilim insanları, Kitum Mağarası’nın sadece filler için değil, aynı zamanda batı Kenya’nın bufaloları, antilopları, leoparları ve sırtlanları için de bir uğrak noktası haline gelmesini sağlayan değerli tuzlu mineraller içerdiğini keşfettiler. Mağara ilk kez keşfedildiğinde, araştırmacılar duvarlarındaki sıyrıkların ve çiziklerin neden kaynaklandığını belirlemekte zorlandılar. Bir teori, eski Mısırlı işçilerin bu bölgeden altın veya elmas çıkarmak için kazı yaptıklarını öne sürdü. Ancak daha sonra yapılan incelemeler, 600 metre derinliğindeki bu mağaranın fillerin sürekli olarak derinleştirip genişlettiği ancak aynı zamanda hastalık taşıyan yarasalar için bir sığınak haline geldiği gerçeğini ortaya koydu.
Amerika Birleşik Devletleri Ordusu Bulaşıcı Hastalıklar Tıbbi Araştırma Enstitüsü (USAMRIID), 1980’lerde yaşanan olayların ardından Kitum Mağarası’na basınçlı, filtreli koruyucu kıyafetlerle bir keşif gezisi düzenledi. Ancak bu keşif, ölümcül patojenlerin insanlara yayılmasından sorumlu olan türleri belirlemede zorluklarla karşılaştı. 2007 yılına geldiğimizde, mağaradan alınan yarasa örneklerinde bir dizi farklı ve ölümcül virüs keşfedildi ve bu durum, Kitum Mağarası’nın tehlikelerini bir kez daha gözler önüne serdi.
