Rusya’nın Taktik Nükleer Silah Kullanma Olasılığı
Ukrayna’nın Rusya tarafından işgal edilmesiyle birlikte, dünya genelinde Rusya’nın diğer ülkelere karşı “taktik nükleer silah” kullanma olasılığı üzerine yoğun spekülasyonlar yapılmaya başlandı. Bu yazıda, taktik nükleer silahların ne olduğu, “stratejik” nükleer silahlardan ve II. Dünya Savaşı sırasında Hiroşima ve Nagazaki’ye atılan bombalardan nasıl farklılaştığı üzerinde durulacaktır.
Stratejik nükleer silahlar, çoğumuzun aşina olduğu bir terimdir ve bunlar arasında Hiroşima’ya atılan “Little Boy” (Küçük Çocuk) ve Nagazaki’ye atılan “Fat Man” (Şişman Adam) gibi bombalar yer almaktadır. Stratejik nükleer silahlar, genellikle büyük ölçekli hedeflere yönelik olarak tasarlanmıştır. Bu silahlar, taktik nükleer silahlara kıyasla çok daha fazla yıkım gücüne sahiptir ve genellikle savaş alanlarından uzakta, fırlatan devletin sivillerine ve ordusuna gelebilecek hasarlardan korunacak şekilde kullanılmak üzere geliştirilmiştir.
- Vakum Bombası Nedir; Savaşta Kullanımı Yasak mı?
Taktik nükleer silahlar, genellikle “stratejik nükleer silahlar” terimi ile tanımlanan yüksek veya kıtalararası menzilde fırlatılabilen silahların dışında kalan, daha kısa menzilli ve genellikle savaş alanında kullanılmak üzere tasarlanmış silahlardır. Uzun menzilli fırlatılan daha küçük silahlar, örneğin düşman füze silolarını hedef alan silahlar, stratejik nükleer silahlar sınıfına girebilir; ancak bu tür silahlar geniş alanlarda büyük yıkıma neden olabilmektedir.
Taktik nükleer silahlar, Amerika Birleşik Devletleri ve Rusya’nın nükleer cephaneliklerinin yaklaşık %30-40’ını, diğer ülkelerin depolarının ise %100’üne yakınını oluşturmaktadır. Bu silahlar, havadan, denizden ve karadan fırlatılabilen çeşitli sistemlerle kısa menzilli saldırılar için tasarlanmıştır. Stratejik nükleer silahlar gibi, taktik nükleer silahların tanımı da ülkeden ülkeye değişiklik göstermektedir. Örneğin, Fransa tüm cephaneliğini stratejik olarak tanımlarken, diğer ülkeler daha kısa menzilli silahları taktik olarak sınıflandırmaktadır.
Genel olarak, taktik nükleer silahlar, yük açısından stratejik nükleer silahlardan daha küçüktür ve daha sınırlı savaş alanlarına yönelik saldırılar için geliştirilmiştir. Kısa menzil özellikleri nedeniyle, bu silahların kullanımı geniş nükleer serpinti veya yıkım yaratmaması için tasarlanmıştır. Taktik nükleer silahlar, kısa menzilli füzeler, kara mayınları, top mermileri, deniz mayınları ve torpidolar gibi birçok farklı formda bulunabilir.
Rusya ve ABD’nin taktik nükleer cephaneliklerinin boyutunu ve gücünü sınırlayan anlaşmalar mevcut olsa da, bu silahlar daha büyük muadilleri kadar sıkı bir şekilde düzenlenmemiştir. Yıkım potansiyeli daha düşük olsa da, taktik nükleer silahların kendi riskleri bulunmaktadır. Bu risklerin belki de en önemlisi, bir savaş alanında kullanılmaları durumunda gerilimi hızla artırma olasılığıdır. James Martin Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Araştırmaları Merkezi Kıdemli Üyesi Nikolai Sokov, Nuclear Threat Initiative için yazdığı bir makalede, “[taktik nükleer silahlar] bazı açılardan stratejik silahlardan daha tehlikelidir” ifadesini kullanarak, devamında şunları belirtmektedir: “Küçük boyutları, hırsızlığa karşı savunmasızlıkları ve algılanan kullanılabilirlikleri, ulusal cephaneliklerde TNW’lerin varlığını küresel güvenlik için bir risk haline getiriyor. Hem Rusya’da hem de ABD’de nükleer silahların kullanılabilirliğine dair yeni algılar, diğer ülkeler için tehlikeli bir emsal oluşturabilir.“
İlk yorum yapan olun