Son yıllarda, iklim değişikliğinin etkisiyle sıcaklayan sulardan dolayı ABD’nin Batı Kıyısı sahillerine milyonlarca tuhaf yaratık vuruyor. Özellikle jelatinimsi ve şeffaf kütleler, çoğunlukla Kuzey Kaliforniya ve Oregon kıyılarında karşımıza çıkarken, bazen Alaska’ya kadar uzanan bölgelerde de gözlemleniyor. İlk bakışta, bu canlıların ne olduğuna dair kimse net bir fikir yürütemiyor, ancak arkasında mantıklı bir açıklama mevcut.
Oregon Eyalet Üniversitesi araştırmacıları, genellikle ılık denizlerde ve derin sularda yaşayan bu pirozomların ya da halk arasında bilinen adıyla deniz turşularının, 25 yıl aradan sonra 2013’te başlayan büyük deniz sıcak hava dalgasının etkisiyle sürüler halinde ortaya çıktığını keşfetti. Pirozomların Pasifik Okyanusu’nda çoğalması, aynı zamanda denizdeki enerjinin büyük bir kısmını tüketerek somon ve deniz kuşlarının sayısının azalmasına yol açtı.
Pirozomlar, deniz besin ağlarının temelini oluşturan fitoplanktonlarla beslenirken, artan popülasyonları denizdeki diğer canlılar için yeterli fitoplankton kalmaması anlamına geliyor. Bu ilginç canlılar, birkaç santimetreden 20 metreye kadar büyüyebilme kapasitesine sahiptir ve vücut yapıları, sert tümseklerle kaplı pembe bir tüpe benzetilebilir. Pirozomlar, içi boş bir tüp formunda oluşan ve “zooit” adı verilen binlerce hayvandan oluşan koloniler şeklinde yaşarlar.
Bu deniz hayvanları, ışık üreten bir gen olan “lusiferaz” içerir. Bu gen, ışıldayan bir kimyasalla etkileşime girdiğinde ışığı tüpün yukarısına ve aşağısına yayılarak birkaç metre önlerini aydınlatır. Ayrıca, pirozomlar kendilerini etkili bir şekilde klonlayarak eşeysiz üreme yoluyla da üreyebilirler ya da bir partnerle birlikte eşeyli üreme gerçekleştirebilirler.
Araştırmacılar, 2014 yılından bu yana toplanan 80 canlı grubu, üç besin havuzu, beş döküntü havuzu ve iki balıkçılık alanındaki verileri detaylı bir şekilde incelemiştir. NOAA Balıkçılık Kuzeybatı Balıkçılık Bilim Merkezi’nde araştırma bilimcisi olan ve makalenin ortak yazarı Lisa Crozier, “Pirozomlar besin ağının tabanındaki hayvanları tüketiyor ve bu enerjiyi kilitliyor” diyerek, “Yırtıcı hayvanların ihtiyaç duyduğu enerjiyi sistemden çıkartıyorlar” şeklinde ekleme yaptı.
Araştırma sonuçlarına göre pirozomlar, diğer türler için enerji kaynağı olarak işlev göremedikleri ve son yıllarda onları tüketen diğer canlılar için ne kadar besleyici oldukları net bir şekilde belirlenmediği için uzun zamandır “trofik son noktalar” olarak değerlendirilmekte. Çalışmada önerildiği üzere, pirozomlar, sindirilmelerinin zorluğu, daha düşük enerji içeriği sunmaları ya da besin ağında henüz yeni olmaları sebebiyle avcılar tarafından denizanası gibi diğer canlılar kadar sık tüketilmiyor.
