Muz, botanik açısından dutsu meyveler (berry) arasında yer alır. İlginç bir şekilde, çilekler bu grupta bulunmaz. Muzların insanlar tarafından pek de takdir edilmeyen birçok özelliği vardır. Ancak en çok yanlış anlaşılan ve haksız yere eleştirilen yönlerinden biri, uçlarında bulunan küçük siyah yumrulardır. Eğer bu yumruların tohum olduğunu düşünüyorsanız, ne yazık ki yanılanlar arasında yer alıyorsunuz.
Aslında, bu küçük yumrular tohum değil, muzun etli kısmının içinde yer alan asıl tohumlar vardır. Burada ilginç bir ayrıntı da, vahşi doğada maymunların muz yemeyi çok sevdikleri düşüncesinin de yaygın bir yanlış bilgi olduğudur. Primatların beslenme ekolojisi üzerine uzmanlaşmış olan Profesör Katharine Milton, Business Insider ile gerçekleştirdiği bir röportajda, “Vahşi maymun-muz bağlantısı tamamen uydurmadır” diyerek bu durumu net bir şekilde ortaya koymuştur. Milton, devamında “Yenilebilir muz, evcilleştirilmiş bir bitki ve meyvedir. Yabani maymunlar, muzların ekildiği insan yerleşimlerinin yakınında olmadıkları sürece asla muzla karşılaşmazlar” şeklinde açıklamada bulunmuştur.
Eğer bir muzu ortadan uzunlamasına keserek yiyorsanız, genellikle tohumları ortasından aşağıya doğru uzanan bir çizgi halinde bulursunuz. Ancak günümüzde marketlerde satılan muzların büyük bir kısmı, genellikle tohum üretmeyen Cavendish çeşididir. Öte yandan, muzun ucundaki o küçük siyah yumru her zaman oradadır. Bunun nedeni, o yumrunun bir tohum değil, muz meyvesinin yetiştiği çiçeğin kalıntısı olmasıdır.
Muzlar ağaçlarda salkımlar halinde büyür ve bu uç, meyvenin “tepesi” olarak kabul edilir. Sert sapı ise meyvenin “alt kısmı”dır. Çoğu insan, muzun sapını kopararak yer; bu da en son kalıntı çiçek ucu ile karşılaşmalarına neden olur. Bu kadar küçük ve önemsiz görünen bir parça için, muz çiçeğinin kalıntıları modern insanlar arasında gerçek bir nefret uyandırmış gibi görünmektedir. Bazen “parmak ucu” olarak adlandırılan bu parça, tamamen yenilebilir olmasına rağmen, sert dokusu ve acı tadı nedeniyle çoğu zaman atılmaktadır.
